کتاب به بیان ابعاد مختلف «مهدویت» و شخصیت و فضایل «امام مهدی»(عجل الله تعالی فرجه) پرداخته است. در این اثر ضمن بیان ویژگی های امام مهدی و مقام و منزلت آن امام، به بحث درباره ابزار شناخت نظام مهدوی و دلایل عقلی و قرآنی مربوط به آن پرداخته شده و ادعای دیدن امام غایب و صداقت و فریبکاری¬های افراد در این زمینه مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. نویسنده در ادامه به بررسی حکمت غیبت و دلایل متعدد آن پرداخته و بحران تفکر درباره امام مهدی، نشانه¬های ظهور، دیدگاه ادیان مختلف در مورد ظهور منجی جهانی، اندیشه¬های مستشرقان و اهل¬سنت درباره مهدویت، مدعیان مهدویت و منشا چنین ادعاهایی، انگیزه¬های انحرافی مهدویت و راهکارهای درمان چنین انحرافاتی را بررسی نموده است و حکم دولت¬های پیش از قیام امام مهدی و ویژگیهای حکومت جهانی مهدوی را بیان کرده است.

و به حقِّ اسرارِ پنهان از پنهانی های اسرارت، و به حقِّ جایگاهِ بزرگ از بزرگیِ عزّتت، و به حقّ بانگِ ناله آرامش دهنده مریدانَت، و به حقِّ گرمی و فروافتادگی، نفس هایِ عمیقِ بندگان خائفت، و به حقِّ آرزوهایِ کرداری گفتار به بار نشسته مجتهدی، و به حقّ عجز و از بین رفتن و قطعه قطعه شدن سختی ها در برابر صبرِ صابران، و به حقّ پذیرش بندگی و شب زنده داری و تحمّل سختی ها توسّط عبادت کنندگان، از گوهرهای ناب در کلام امام زمان علیه السلام
من منتقم هستم!
عَلِیُّ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْوَرَّاقُ عَنْ سَعْدٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِسْحَاقَ قَالَ دَخَلْتُ عَلَی أَبِی مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍ علیه السلام وَ أَنَا أُرِیدُ أَنْ أَسْأَلَهُ عَنِ الْخَلَفِ بَعْدَهُ فَقَالَ لِی مُبْتَدِئاً یَا أَحْمَدَ بْنَ إِسْحَاقَ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی لَمْ یُخْلِ الْأَرْضَ مُنْذُ خَلَقَ آدَمَ وَ لَا تَخْلُو إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَهِ مِنْ حُجَّهِ اللَّهِ عَلَی خَلْقِهِ بِهِ یَدْفَعُ الْبَلَاءَ عَنْ أَهْلِ الْأَرْضِ وَ بِهِ یُنَزِّلُ لْغَیْثَ وَ بِهِ یُخْرِجُ بَرَکَاتِ الْأَرْضِ قَالَ فَقُلْتُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَمَنِ الْإِمَامُ وَ الْخَلِیفَهُ بَعْدَکَ فَنَهَضَ علیه السلام فَدَخَلَ الْبَیْتَ ثُمَّ خَرَجَ وَ عَلَی عَاتِقِهِ غُلَامٌ کَأَنَّ وَجْهَهُ الْقَمَرُ لَیْلَهَ الْبَدْرِ مِنْ أَبْنَاءِ ثَلَاثِ سِنِینَ فَقَالَ یَا أَحْمَدَ بْنَ إِسْحَاقَ لَوْ لَا کَرَامَتُکَ عَلَی اللَّهِ وَ عَلَی حُجَجِهِ مَا عَرَضْتُ عَلَیْکَ ابْنِی هَذَا إِنَّهُ سَمِیُّ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه وآله وَ کَنِیُّهُ الَّذِی یَمْلَأُ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا کَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً یَا أَحْمَدَ بْنَ إِسْحَاقَ مَثَلُهُ فِی هَذِهِ الْأُمَّهِ مَثَلُ الْخَضِرِعلیه السلام وَ مَثَلُهُ کَمَثَلِ ذِی الْقَرْنَیْنِ وَ اللَّهِ لَیَغِیبَنَّ غَیْبَهً لَا یَنْجُو فِیهَا مِنَ التَّهْلُکَهِ إِلَّا مَنْ یُثْبِتُهُ اللَّهُ عَلَی الْقَوْلِ بِإِمَامَتِهِ وَ وَفَّقَهُ لِلدُّعَاءِ بِتَعْجِیلِ فَرَجِهِ قَالَ أَحْمَدُ بْنُ إِسْحَاقَ فَقُلْتُ لَهُ یَا مَوْلَایَ هَلْ مِنْ عَلَامَهٍ یَطْمَئِنُّ إِلَیْهَا قَلْبِی فَنَطَقَ الْغُلَامُ علیه السلام بِلِسَانٍ عَرَبِیٍّ فَصِیحٍ فَقَالَ أَنَا بَقِیَّهُ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ وَ الْمُنْتَقِمُ مِنْ أَعْدَائِهِ فَلَا تَطْلُبْ أَثَراً بَعْدَ عَیْنٍ یَا أَحْمَدَ بْنَ إِسْحَاق(1)
احمد بن اسحاق(2) می گوید: به حضور امام حسن عسکری علیه السلام رسیدم، به این قصد که در مورد جانشین آن حضرت از ایشان بپرسم. هنگام ورود و پیش از طرح پرسش، آن حضرت خطاب به من فرمود:
خداوند از زمانی که آدم را خلق کرده است، تا روز قیامت، زمین را خالی از حجّت نمی گذارد.
من پرسیدم: پس امام بعد از شما کیست؟
آن حضرت برخاست و داخل حجره شد و در حال بازگشت، کودک سه ساله ای را روی شانه خویش داشت و فرمود:
ای احمد بن اسحاق! اگر اعتبار و ارزش تو نزد خداوند و امامان علیهم السلام نبود، پسرم را به تو نشان نمی دادم، که هم نام و هم کنیه پیامبر خداست.
من سؤال کردم: آیا نشانه ای وجود دارد که این پسر، امام بعد از تو باشد؟
در این حال آن پسر، به زبان عربی فصیح شروع به سخن گفتن کرد و فرمود:
من هستم کسی که خدا در زمین باقی گذارده است، و انتقام گیرنده از دشمنان خدا، پس وقتی که من را می بینی، پس چگونه به دنبال نشانه وجود من پرس و جو می کنی؟
منم مهدی!

در کتاب کلمات قصار امام زمان (عجل الله تعلی فرجه الشریف) مجموعه كوتاهی از مواعظ، حكمتها و سخنان پندآموز حضرت مهدی (عجل الله تعلی فرجه الشریف) گردآوری و ترجمه شده است. این سخنان عمدتاً بخشها و قطعاتی از توقیعات و نامه‏های حضرت است كه در تشریح مسائل غیبت و ظهور و امامت و مسئولیت شیعیان صادر شده است. مضامین كلمات دعوت به دعوت، دعا برای ظهور، راز آفرینش، فواید وجود امام و وظایف شیعیان و دیگر موضوعات اخلاقی و عقیدتی می‏ باشد.

آیا مردم قدر و منزلت امام علیه السلام وجایگاه امامت را می دانند؟
برای دریافت این پاسخ، لازم است تا به بخشی از حدیث امام رضاعلیه السلام که در ضمن حدیث مفصلی آمده است توجّه، فرمایید:
إِنَّ الإِمَامَهَ أَجَلُّ قَدْراً وَأَعْظَمُ شَأْناً وَأَعْلَی مَکَاناً وَأَمْنَعُ جَانِباً وَأَبْعَدُ غَوْراً مِنْ أَنْ یبْلُغَهَا النَّاسُ بِعُقُولِهِمْ أَوْ ینَالُوهَا بِآرَائِهِمْ أَوْ یقِیمُوا إِمَاماً بِاخْتِیارِهِمْ…؛(1) همانا قدر و منزلت و جایگاه امامت، برتر و والاتر از آن است که با عقل و اندیشه عادی بتوان آن را شناخت یا با رأی و نظر مردم آن را به دست آورد یا به تعیین و انتخاب مردم آن را تعیین کرد… .
اما باید توجه داشت، این مطلب نباید موجب آن شود که انسان به دنبال شناخت امام علیه السلام و امامت در حدّ عقل و توان خویش نرود؛ بلکه وظیفه ایجاب می کند هر انسان عاقل و مکلّف در حدّ وسع خود در پی امام شناسی که اصلی از اصول دین است برود.
کتاب فضل تو را آب بحر کافی نیست
که تر کنم سر انگشت و صفحه بشارم
آب دریا را اگر نتوان کشید
هم بقدر تشنگی باید چشید
بنابراین در کتاب حاضر، به مباحثی درباره تعریف امامت، ضرورت و اهمیت امامت و امام شناسی، آثار امامت، اوصاف و ویژگی های امام علیه السلام، شؤون امام علیه السلام و… با الهام گیری از احادیث وارده از معصومین علیهم السلام در کتاب «الحجّه» که در زمان غیبت صغری تألیف شده و از اعتبار خاصّی برخوردار است، پرداخته و روایات مربوطه را مورد بررسی قرار می دهیم.
کتاب «الحجّه» بیش از 130 باب دارد، که حاوی 1015 حدیث از معصومین علیهم السلام می باشد.(2)