این کتاب 99 قطعه تاریخی حدیثی دارد که اندازه آنها یکسان نیست. گاهی یک سطر و گاهی 30 صفحه است. این بدان معناست که مولف در گیر و دار ممنوعیت تدوین حدیث و تاریخ که در عصر او حاکم بوده، آنچه از معارف و وقایع اسلام را شخصا دیده یا شنیده ثبت کرده و در این باره بین وقایع کوچک و بزرگ فرقی نگذاشته است.

لازم به تذکر است که مولف چهار سال بعد از رحلت پیامبر(صلوات الله علیه) به مدینه آمده و از همان آغاز ملازم امیرالمومنین(علیه السلام) و سپس امام حسن و امام حسین(علیهما السلام) و بعد از ایشان امام زین العابدین(علیه السلام) بوده و امام محمد باقر(علیه السلام) را نیز درک نموده است. او دوران حکومت ابوبکر و عمر و سپس بنی امیه را دیده و توانسته کتاب خود را از چنگال ظالمانی چون زیاد و ابن زیاد و حجاج نجات دهد.

خواننده ای که در این کتاب با مولف همراه می شود، گاهی در مدینه و مسجد پیغمبر(صلوات الله علیه) و خانه فاطمه(سلام الله علیها) حضور می یابد و گاهی تا مکه و ربذه می رود. از آنجا به کوفه می آید و تا صفین در شمال سوریه پیش می رود. سهل الهضم بودن این کتاب به داستانی بودن آن بازمی گردد که پاسخگوی ذوق های مختلف در سنین متفاوت است. با توجه به اولین بودن این کتاب شوق دیگری در دل شما ایجاد خواهد شد که به چهارده قرن پیش برگردید و خود را در آن فضا احساس کنید و داستان های اهل بیت(علیهم السلام) از زبان کسی که خود شاهد بوده بشنوید. با اطمینان می گوییم که هرگز این کتاب را از اتاق و جلوی چشم خود دور نخواهید کرد.